بررسی اکوتوریسم در مناطق حفاظت شده مازندران ، مطالعه موردی خشکه داران

 

بررسی اکوتوریسم در مناطق حفاظت شده مازندران ، مطالعه موردی خشکه داران
عنوان
 
فیروزه فانی ثانی، پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی– محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، گروه زیست، دانشگاه تربیت مدرس، شهریور 1381
گردآورنده
 
دکتر عباس اسماعیلی
استاد راهنما
 
 
دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، گروه زیست، دانشگاه تربیت مدرس
اطلاعات نگهداری
 
 
   

هدف کلی پژوهش حاظر بررسی اکوتوریسم در مناطق حفاظت شده استان مازندران با تکیه به اثر طبیعی ملی خشکه داران می باشد. در اثر طبیعی ملی خشکه داران بررسی توسعه اکوتوریسم در دو بخش مطالعات اکولوژیکی و اقتتصادی اجتماعی و مطالعات پرسشنامه ای انجام گرفته است. در بخش مطالعات اکولوژیکی با تأکید بیشتر بر روی پارامترهای خاک ، شیب منابع آبی با استفاده از اطلاعات موجود وضعیت اکولوژیکی منطقه از نظر پذیرش توریسم مورد بررسی قرار گرفت.

در راستای اهداف کلی تحقیق پرسشنامه هایی تنظیم شد که به صورت تصادفی در یک نمونه 100 نفری از بازدیدکنندگان ( مرد و زن) توزیع شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل ویژگیهای فردی ( سن و جنس و شغل و تحصیلات و... ) و جذابیتهای منطقه برای مردم، کافی بودن امکانات و مدیریت منطقه و دسترسی منطقه و رضایتمندی مردم از نظر پرداخت هزینه و حد اکثر تمایل به پرداخت جهت ورودیه و استفاده از امکانات تور می باشد. در پایان با استخراج داده های پرسشنامه و تجزیه و تحلیل آنها با نرم افزار spss و آزمون مجذور کای ویژگیهای زیست محیطی واقتصادی اجتماعی منطقه مشکلات و موانع موجود جهت توسعه اکوتوریسم و راهکارهای توسعه اکوتوریسم در اثر طبیعی ملی خشکه داران مورد بررسی قرار گرفته است.

نتایج حاصل از بررسی پارامترهای اکولوژیکی نشان داد که با توجه به بالا بودن سطح آبهای زیر زمینی منطقه همچنین دارا بودن خاک هیدرومورف این منطقه برای توسعه توریسم به صورت متمرکز مناسب نمی باشد اما با اتخاذ تدابیری مانند زدن تریل در منطقه و ... می توان دسترسی به قسمتهایی با چشم اندازهای زیبا در و اکوتوریسم را به صورت گسترده و غیر متمرکز در منطقه توسعه داد. نتایج پرسشنامه حاکی از این بود که اغلب بازدید کنندگان فقط از موزه دیدن می کنند و به قسمت طبیعی وارد نمی شوند اکثراًبه دلایل شغلی و آموزشی به منطقه می آیند و بیشتر تمایل دارند به صورت گروهی یا خانوادگی به منطقه بروند و فاقد برنامه خاص جهت بازدید از منطقه می باشند. اکثریت امکانات موجود را برای این منطقه کافی نمی دانند و در صورت ارائه تسهیلات و خدمات لازم به پرداخت هزینه برای ورودی می باشند و مایلند مدیریت منطقه به هر دو بخش دولتی و خصوصی واگذار شود.